Steve Dawson (Can) tiltle: Eyes Closed, Dreaming music: Roots - Blues release date: march 24, 203 label: Black Hen Records promotion: G Promo PR (Geraint and Deb Jones) info artist: Steve Dawson © Rootsville 2023

 

Eyes Closed, Dreaming, het nieuwste album van Steve Dawson is, zonder voorbehoud, een hoogtepunt en carrièrehoogtepunt voor de Nashville- gebaseerde Canadese muzikant. Met zijn prachtige melodieën, geïnspireerd instrumentatie en soulvolle vocale uitvoeringen, Dawsons nieuwste muziek zweeft moeiteloos over de zeer hoge lat die hij zichzelf in het verleden heeft opgelegd drie decennia. En als je dat bedenkt Ogen dicht, dromen is het derde record - volgende Weg, Lang Weg en Fantoomdrempel - zijn binnen een jaar onder zijn naam uitgebracht, het fenomenale niveau van prestatie die het album vertegenwoordigt, wordt in hoog reliëf geworpen.

Het derde deel van Dawsons ‘pandemische trilogie’ werd opgenomen onder lockdown-omstandigheden met artiesten die hun rol bijdroegen uit verschillende hoeken van Nashville, Los Angeles, Toronto en Vancouver. Even uitdagend aangezien deze beperkingen waren voor een artiest als Dawson die altijd gedijde op de chemie van het maken van muziek live van de vloer met muzikanten die ellebogen tegen elkaar wrijven in dezelfde kamer, Ogen dicht, dromen is net zo warm en onmiddellijk klinkt een plaat zoals iemand ooit zou kunnen hopen te horen. Zoals gewoonlijk heeft Steve een beroep gedaan op een stel van zijn zeer getalenteerde vrienden, geselecteerd uit een echte who's who van North Amerikaanse rootsmuzikanten, om hem te helpen de nieuwe nummers tot leven te brengen.

Zijn oude Birds of Chicago-partner, Allison Russell droeg op drie nummers zeer opzwepende vocale ondersteuning bij, terwijl Nashville-legendes Fats Kaplin en Tim O'Brienn houdt gelijke tred met Dawson en speelt mandoline en verschillende strijkers op een aantal van de meest meeslepende composities. Het kenmerkende geluid van Jay Bellerose brengt de ritmes naar een hoger niveau op vijf tracks met de ijzersterke huisband van Gary Craig (drums), Jeremy Holmes (bas) ook als Chris Gestrinn en Kevin McKendree (keyboards) die de muziek naar een zeer opwindend terrein leiden en koers houden voor de rest van de muzikanten. Eyes Closed, Dreaming wordt afgerond met avontuurlijke snaren arrangementen van Ben Plotnik (altviool/viool) en Kaitlyn Raitz (cello) en een door Stax geïnspireerde blazerssectie midden pandemie opgenomen in Vancouver met Jerry Cook, Dominic Conway en Malcolm Aiken. Extra vocaal texturen werden vakkundig toegevoegd door Keri Latimer, en Steve's dochter Casey Dawson.

Vier originele nummers - 'The Owl', 'A Gift', 'Hemingway' en 'Polaroid' - geschreven met Steve's oude vriend en Black Hen labelgenoot, Matt Patershuk, vormen het middelpunt van Eyes Closed, Dreaming en demonstreren aantoonbaar de meest meeslepende optredens op de plaat. Sierlijk, oprecht en scherp geletterd in hun observaties over liefde, prestatie en de kortstondige aard van tijd, elk is een meesterwerk van rootsmuziek. Verschillende de nummers sluiten aan bij de eerdere release Gone, Long Gone ook 'Hemingway's uitgesproken strijkkwartet is een begeleidend stuk bij het titelnummer van Gone, Long Gone, de blazerssectie van ‘Small Town Talk’ werd opgenomen tegelijkertijd met ‘Dimes’ van hetzelfde eerdere album, en nieuwe instrumentals ‘Waikiki Stonewall Rag’ en de Bix Beiderbecke hit ‘Singin’ The Blues’ vormen een aparte trilogie met de eerdere ‘Kulaniapia Waltz’.

Zoals Steve's luisteraars gewend zijn, Eyes Closed, Dreaming bevat een smaakvol assortiment aan liedjes interpretaties. ‘House Carpenter’ ziet Dawson deze oude oude ballad nieuw leven inblazen in een versie die gaat verder waar Bert Jansch en Pentanglee ophielden. Met ingewikkeld gitaarwerk, sympathieke zang en een prachtige solo van Tim O'Brien, het is een van de vele hoogtepunten van het album . Ian Tysons klassieker ‘Long Time to Get Old' en het Johnny Cash-juweel 'Guess Things Happen That Way' (geschreven door Cowboy Jack Clement) werpen licht op het platteland van Dawson terwijl een opzwepende interpretatie van 'Small Town Talk' van Bobby Charles eraan herinnert dat er altijd veel ziel op de loer ligt in de onderstromen van Steve's muziek. John Hartford ode aan de stille heldhaftigheid van een leven gewijd aan muziek, ‘Let Him Go On Mama’, krijgt een weelderige solobehandeling als Dawson's Weissenborn-gitaar definieert een verleidelijk pad om het album af te sluiten.

tracks:

1. Long Time to Get Old (4:43)
2. A Gift (4:46)
3. Hemingway (4:26)
4. House Carpenter (5:29)
5. Small Town Talk (3:55)
6. The Owl (3:49)
7. Waikiki Stonewall Rag (2:34)
8. Polaroid (4.26)
9. Singin’ the Blues (3:56)
10. Guess Things Happen That Way (3:11)
11. Let Him Go On Mama (4:37)